แผนที่เก่าๆที่แอบหลงรักแบบไม่รู้ตัว |
แต่เพราะแอนเป็นคนที่ชอบเที่ยวเอง จัดเอง หลงทางเองเลยได้เจอทั้งประสบการณ์ทั้งที่ดีและ...อืม...เรียกว่าได้ประสบการณ์แล้วกันนะ
มีเสียงกระซิบมาไกลๆว่าสายการบินโลว์คอสมีโปรโมชั่นดีๆไปพม่า เราไปกันมั๊ย … ทันใดนั้นก็ดึ๊งงงงออกมาจากที่นอนเช็คตั๋วทันทีค่ะ โอเคเลยไปกัน ไปกัน นับหัวได้พอประมาณก็จองกันเลย
ได้วันเวลาไปกลับเสร็จสรรพก็มาถึงโรงแรมล่ะ พม่าเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นแล้ว โรงแรมต่างๆก็พาเหรดกันขึ้นราคา แถมจองกันซะแน่นเชียว แบบที่มีจองออนไลน์ผ่านเอเย่นต์ก็ออกแนวเต็ม เลยตัดสินใจจองไปสองห้องเท่าที่มีแล้วเราก็ไปหาเอาดาบหน้าในส่วนที่เหลือ เราได้โรงแรมติดกับตลาดสก๊อตชื่อ central hotel ห้องกว้างขวางแต่เก่าไปนิดค่ะ ที่ว่าเก่าไม่ได้หมายความว่าไม่สะอาดนะ เขาสะอาดใช้ได้เลย มีร้านอาหารในโรงแรมด้วย รสชาติอร่อย สะอาดค่ะ ราคาทั่วไปมาตรฐานโรงแรม
หน้าตาล๊อบบี้โรงแรม |
ร้านอาหารของโรงแรม |
หน้าตาอาหารก็เหมือนบ้านเรา |
คราวนี้ก็ได้ที่วางสัมภาระ ล้างหน้าปะแป้งแล้วก็ได้เวลาออกไปดูวัดวาอาราม เดินดูชาวบ้านร้านตลาดกันซะที เริ่มจากสำรวจข้างโรงแรมก่อนเลย สิ่งแรกที่เข้าตากรรมการแอนที่สุดคือหมากพลูค่ะ ขายกันทั่วไปรายทาง พลูสดๆ ป้ายปูนขาว อืมมม น้ำลายสอ แต่เราต้องหาอะไรรองท้องก่อน อีกอย่างเราต้องแลกเงินจากดอลล่าสหรัฐเป็นเงินจาดด้วย เขาว่ากันว่าตลาดสก๊อตนี่แหละแหล่งเขาล่ะ
ร้านหมากพลูที่พบได้ทั่วไป |
ที่นี่ใช้ปูนขาว |
ขณะที่เราเดินเพลินๆอยู่แล้วมีหนุ่มๆทำท่าทีจะคุยด้วยก็ไม่ต้องอายหรือคิดว่าฉันสวยนะ เพราะเขาจะถามว่า "แลกเงินมั๊ยครับพี่" แลกไปเลยค่ะ แลกให้พอกับที่จะใช้ทั้งปริปเพราะเวลาที่เราไปเมืองอื่นแล้ว จะหาที่แลกยากมาก ถ้าร้านไหนให้แลกก็โก่งราคาเราจนเพลียไปเลย
ทิป: พม่าเมื่อสองปีก่อนไม่มีตู้เอทีเอ็ม ไม่มีที่รูดบัตรเครดิตยกเว้นว่าเราจะนอนห้าดาวแล้วจ่ายค่าโรงแรมอะไรทำนองนั้น ที่นี่รับดอลล่าสหรัฐกับเงินบ้านเค้าเท่านั้น แบงค์ต้องใหม่จริง ไม่มีแม้แต่รูแมกซ์เย็บนะค่ะ รอยพับก็ไม่ได้ ไม่ต้องถามถึงแหว่งนิดขาดหน่อยนะ จบข่าวแน่ๆ
สอยมาสักชิ้นสองชิ้นนะ |
บรรยากาศตลาด เงียบเหงานิดนึงค่ะ |
พ่อนักตื๊อตัวยง แต่แลกเงินกับเขาได้นะ |
จากตลาดสามารถหาแทกซี่ไปได้ไม่ยากค่ะ ราคาไม่แพง ไม่กินหัวนักท่องเที่ยวเหมือนบ้านเรา แต่จะหาคันใหม่ๆเหมือนสีชมพูบ้านเราคงไม่มี แค่เหล็กไม่ตำก้นก็บุญโขละ
มุมแรกที่ได้สัมผัสเจดีย์ทองคำ |
อย่าลืมซื้อดอกไม้ มาลัยไปสักการะก่อนขึ้นไปนะ |
สะอาดตา ต่างจากที่คิดไว้เยอะค่ะ |
มุมสุดท้ายก่อนกราบลา |
คนที่นี่ก็เหมือนคนไทยค่ะ ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ความศรัทธาอันแรงกล้าทำให้พวกเขาสร้างสิ่งมหัศจรรย์ที่เห็นอยู่ตรงหน้าได้ทั้งๆที่ใครๆก็รู้ว่า พม่าไม่ใช่ประเทศที่ร่ำรวยอะไร เคยเป็นเมืองขึ้นชาติล่าอาณานิคมยาวนานแค่ไหน …ศรัทธา…ทำได้ค่ะ
หลังจากเหน็ดเหนื่อยก็แวะร้านชาหาอะไรเย็นๆดื่มซะหน่อย สั่งไปเลยชามะนาวเย็นค่ะ สิ่งที่ได้มาคือน้ำเย็นหนึ่งแก้วพร้อมซองชาหน้าตาแปลกๆ อ่านแล้วแปลว่า "ชามะนาว" ฉีกซองเทใส่แก้วคนๆแล้วดื่มเลย เด็กในร้านบอกแบบนั้นค่ะ ถ้าใครอยากลองก็ข้ามถนนไปนะ หลังจากลงจากเจดีย์ทองคำ ร้านอยู่หัวมุมขวามือค่ะ ขำๆดี
วันนี้ยังไม่ค่ำ ไปต่อกันที่วัดหลวงพ่อทันใจกันค่ะ ทางเดียวที่คนไปครั้งแรกจะใช้บริการคือแทกซี่ค่ะ หาได้ไม่ง่ายเลย พูดกันไม่รู้เรื่อง ไม่ทำการบ้านเรื่องภาษาไปเลย ชื่อเรียกภาษาพม่าก็ไม่รู้ เล่นเอาเซ็งไปเหมือนกันค่ะกว่าจะลงตัว ไปถึงแล้วก็นะ ไม่ลืมซื้อของบูชาด้วย วางเกลื่อนหน้าวัดให้เลือกสรรค่ะ วัดนี้ใช่จะมีแต่พระทันใจ ที่นี่มีห้องนั่งสมาธิที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหลับตาลงได้ยังไง ทองอร่ามไปหมด เหมือนเขาวงกตค่ะ เดินไปรอบๆก็จะพบชาวบ้านเขามานั่งสมาธิกัน จุ๊ๆ ไม่เสียงดังนะค่ะ วงเล็บว่า วัดนี้ไม่สะอาดเท่าไหร่นะ
ทางออกมาถนนหลัก สวยงามมากค่ะ |
ข้ามถนนที่พม่า รถจอดรอให้คนข้าม ไม่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงเหมือนเมืองใหญ่บางเมือง |
ชามะนาวเย็น ที่ย่างกุ้ง ^__^ |
บรรยากาศแบบเมืองหลวง |
เขาวงกตสีทองอร่าม |
พ่อหนุ่มขายดอกไม้ แอบมอง |
ไหว้พระ ขอพร |
สาวพม่าที่ร้านค้าหน้าวัด |
โห…นี่ยังไม่จบหนึ่งวันอีกเหลอเนี่ย...อ่ะไปต่อค่ะ คราวนี้ไม่มีจุดมุ่งหมายอะไร มาดูกันว่าเราไปเจออะไรมาบ้างก่อนค่ำ ก่อนกลับโรงแรม
แม่ค้าหน้านวล ขายฝรั่งให้คนไทย |
และแล้วก็มาเจอท่าเรือ |
จอดรอผู้โดยสาร |
ชีวิตคนย่างกุ้ง เรียบง่ายบ้าง ยุ่งเหยิงบ้าง |
เป็นวันแรกที่แสนเหนื่อยค่ะ แต่นับเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก พรุ่งนี้ไปไหน? รอแป็บนะคะ
….ขอบคุณเพื่อนร่วมทางสวยๆ...
…คนชอบเที่ยว...
No comments:
Post a Comment